Donderdag 2 maart
Vrijdag 3 maart
Zondag 5 maart
Dinsdag 7 maart
Woensdag 8 maart
Vrijdag 10 maart
Woensdag 15 maart
Zaterdag 18 maart
Zaterdag 25 maart
Zondag 26 maart
Maandag 27 maart
Dinsdag 28 maart
Woensdag 29 maart

April 2006

Donderdag 2 maart 2006
De dames hebben vanmorgen een identieke tweeling dag: wanneer Petra en oma Emmy s morgens bij hen op de kamer komen, zitten beide dames op hun knieen in bed, en hebben ze ieder de greep van hun giraffen-speeldoos in de hand. In tweevoud klinkt het Row, row, row your boat, door de kinderkamer.

Alexandra laat oma zien hoe sterk ze is. Ze klimt tegen het hekje in de deuropening op, legt haar handen om de bovenkant en trekt, diverse malen, alletwee haar voeten op. Lekker hangen - is ze nu al een hangjongere?

De dames zijn vandaag erg actief. Met name Caroline is kampioen gekke dingen verzinnen.
In een onbewaakt moment, krijgt ze het voor elkaar om in de bovenste van twee op elkaar gestapelde maxi-cosi s te klimmen. Ze ligt er triomfantelijk in. Petra ziet het pas als ze er in zit, dus hoe ze er in is geklommen, is niet duidelijk. Hoe ze eruitkomt wel: de toren van maxi-cosi s valt erbij om. Er gebeuren geen ongelukken, en Petra filmt het allemaal.

Daarna zet ze de maxi-cosi s maar iets anders neer. Niet dat dat helpt, want Caroline en Alexandra bekijken dat nauwkeurig, en bedenken dat ze, als ze in de bovenste maxi-cosi staan, nog meer dingen van de bijzettafel kunnen halen. De telefoon bijvoorbeeld. En bij Caroline moet een verfrommelde gele post-it uit haar mond worden gevist.

Ook de mand met videobanden (die daar liggen om op DVD te worden gezet) moet het ontgelden - samen halen ze hem helemaal leeg. Potjandorie!

Goed, de dames moeten dus worden afgeleid. Dat werkt maar ten dele, voor de middag afgelopen is, weten ze de glazen deur van het stereomeubel open te krijgen. De knopjes hebben ze nog niet ontdekt, het deurtje is mooi genoeg.
Dat is het moment waarop Petra ze van de grond afvist, en in hun kinderstoelen een sapje geeft. Tegen zoveel creativiteit is ze niet bestand.

Vrijdag 3 maart 2006
Caroline en Alexandra blijven onrustig, het zal wel aan het weer liggen.

Maar s middags is Caroline dan toch lief in de box aan het spelen, terwijl Alexandra in de kinderstoel een hapje krijgt. Petra hoort de circustrein opgewekt spelen, en spelen en spelen... Dan denkt ze: wat knarst de trein. En daarna realiseert ze zich: de trein hoort niet te knarsen, en in de box is niets aanwezig dat kan knarsen ...... ze voelt nattigheid.
En ja hoor: in de box treft ze een zoet spelende Caroline aan, die opgewekt heel fijn zand over de circustrein uitstrooit. Zand!?! Waar komt dat vandaan?
Het antwoord is snel gevonden: een van de verjaardagsballonnen hangt in de box, en de heliumballon is verzwaard met een zakje zand. Caroline heeft zolang geprutst, tot ze het zakje (dat in een tule zakje zit) open heeft gekregen. Petra is hier NIET blij mee.
Ze pakt Caroline uit de box, en houdt haar in de zithouding vast. Vervolgens schud ze haar in de keuken boven de gootsteen uit. Caroline mag op het aanrecht zitten met haar voeten in de gootsteen. Haar blote voeten zitten ook onder (gelukkig had ze haar schoenen en sokken weer eens uitgetrokken) en die worden afgespoeld onder de kraan.

Daarna in de kinderstoel een vruchtenhapje en linea recta naar bed.
Beneden gekomen begint de grote schoonmaak. Al het speelgoed in de box is zanderig, de box, het boxkleed, etc. En de kamer natuurlijk.

De creativiteit van Caroline kent geen grenzen....

Alexandra maakt andere vorderingen: ze heeft het hoog kruipen nu echt door. Voortaan kruipen er twee dametjes door het huis.


Zondag 5 maart 2006
Alweer een grote dag voor Caroline en Alexandra: ze worden vandaag gedooopt.
Van heinde en verre komen familieleden aan. Ten minste - dat was de bedoeling, maar in de rest van Nederland woedden hevig sneeuwstormen, zodat oom Harry helaas niet van de partij kan zijn. Alle oma's en opa zijn er echter wel, net als tante Marianne en Tessa.

De meisjes worden tijdens de dienst beziggehouden door de beide oma's. In de opvang staat een heeeele grote box: zoveel ruimte hebben de meisjes nog niet eerder gehad in een box.
Wanneer hun aanwezigheid vereist is, worden ze door de oma's binnen gebracht en overgedragen.

Tijdens de doop, op de verhoging, laat Caroline (bij Johan) alles rustig over zich heen komen. Ze is er helemaal bij, maar lijkt een beetje verlegen door alle aandacht. Ook bij de doop geeft ze geen kick.
Alexandra daarintegen maakt het haar moeder moeilijker: alles is reuze interessant en ze draait en woelt alle kanten op. Ze praat zelfs mee met de dominee, en bij de doop is ze geobsedeerd door de wijde mouw van dominee Knoeff. Iedere keer als zijn hand in de buurt komt, probeert zij haar hand in zijn mouw te steken. En daar slaagt ze ook nog in.
Nee, Alexandra geeft een echte show weg.

Na de doop krijgen Johan en Petra ieder een brandende doopkaars uitgereikt, en daar beginnen de problemen pas echt. Ieder moet een woelende dreumes (die nu ieder zo'n 9 kilo wegen) en een brandende kaars in bedwang houden. Alexandra doet regelmatig een uitval naar dit mooie speelgoed.

De komende dagen hebben Johan en Petra ieder stijve schouders en stijve armen van de inspanningen de meisjes in bedwang te houden.


Dinsdag 7 maart 2006
Voor het eerst sinds januari 2005 gaan Johan en Petra samen uit. (Als je de terug-kom-avond van het LUMC niet meerekent). Tante Jose komt eten, en ze stopt Caroline en Alexandra lekker in bed, terwijl hun ouders in het theater zijn.
Voor alle partijen is het een groot succes. De dames gedragen zich redelijk keurig, en gaan goed slapen. En ook s nachts geven ze geen kik. Af en toe huilen ze een beetje om een uur of vier, vijf, maar ook dat blijft vandaag achterwege.


Woensdag 8 maart 2006
Het is een hele vroege dag vandaag: Alexandra moet om 8:45 uur bij de kindercardioloog zijn in het Spaarne Ziekenhuis. 8:45!!! Op dat tijdstip worden de dames gewoonlijk wakker!!
Maar om daar op tijd te zijn, moet Alexandra om 8:15 in de auto gezet worden, en daarvoor moet ze ontbijten. Dus pikt Petra (aangekleed en wel) om 7:00 uur een slapende Alexandra uit haar bed. Arme Alex. Ze lag nog heel lekker en diep te slapen (op haar buik). Ze vindt dit helemaal niets. Huilend wordt ze in Petra's armen in de ouderslaapkamer wakker. Johan is nog net thuis, en komt ook nog even kijken. Alexandra vindt dit allemaal maar gek gedoe. Maar al snel is heeft ze haar zonnige humeur weer terug.
Petra had dinsdag al haar kleding en de verschoningstas in de grote slaapkamer gezet, dus daar wordt Alexandra aangekleed. Reuze interessant - allemaal andere dingen om mee te spelen!

Daarna gaan ze even in de logeerkamer kijken bij tante Jose. Dat is Alexandra te bar: ze komt op veel te vroeg tijdstip op een vreemde verdieping, waar het ook nog donker is. Ze begint weer een beetje te huilen. Snel naar beneden om te ontbijten.
Al met al gaat het gesmeerd, en zijn ze keurig op tijd in het ziekenhuis, terwijl Caroline lekker mag uitslapen.

Bij de balie van de kinderpoli, mogen de dames meteen door naar de poli cardiologie voor een hartfilmpje. Dat valt tegen: daar zitten al een aantal kleine kindertjes. Zelfs hele kleintjes, van zes weken (of nog kleiner). Petra moet er aan denken, hoe verschrikkelijk ze het vond, toen ze direct na het ontslag van Caroline en Alexandra in de wachtkamer van de oogarts-poli moesten zitten. Ze voelt mee met deze ouders, die zich natuurlijk ook zorgen maken.

Het wachten duurt lang: alle volwassenen worden een voor een binnengeroepen, maar in de kinder-voorraad zit geen doorstroming. Pas na drie kwartier is Alexandra aan de beurt. Een van de babietjes is dan al naar de kinderpoli teruggeroepen.
Alexandra vindt het wachten niet echt erg - ze heeft gedurende drie kwartier de exclusieve aandacht van Petra. Dat is een nieuwe ervaring! En Petra wil haar een beetje rustig houden, dus worden er veel liedjes gezongen.

Alexandra moet een heleboel sensoren op haar lichaam krijgen: grotere op haar armen en benen, en een stuk of zes, zeven, op haar lichaam. De eerste paar minuten vindt ze het nog wel interessant en ligt ze stil, maar daarna begint ze zo te friemelen, dat ze allemaal los laten. Telkens is er wel een los. Zo schiet dat niet op. Zingen door Petra en de verpleegster helpt niet, en het in de maxi-cosi zetten ook niet. De verpleegster geeft het op: er is een resultaat, maar het is een beetje wiebelig.

Terug naar de kinderpoli, waar dr. De Winter Alexandra al tegemoet komt: Hij is blij een patient te zien, want door de bottleneck op cardiologie, loopt hun schema helemaal in de soep.
Alexandra is meteen aan de beurt, en mag door naar de cardioloog, dr. Ottenkamp.
Dr. Ottenkamp kent ze nog uit het LUMC. En hij weet nog dat ze een tweelingzusje heeft.
Hij voert zelf de echo uit: die ziet er heel mooi uit. Er is nog een hele kleine opening te zien, maar hij is aanzienlijk kleiner dan bij het vorige onderzoek.
Bij het luisteren naar het hart, is de open ductus niet meer te horen. De open ductus is gepromoveerd naar een silent ductus. Dat is allemaal erg goed nieuws.
Over een jaartje is er weer een controle. En over een maand is de veertienmaanden controle bij dokter De Winter.

Thuisgekomen, is Petra benieuwd hoe Caroline het met tante Jose heeft gehad.
Jose is om half tien maar eens boven gaan kijken, hoe het met haar nichtje stond. Caroline schrok niet al te erg, en lachte na een tijdje heel lief naar haar tante.
Zonder al te veel problemen zijn ze aan gaan ontbijten. Caroline is wel blij haar moeder en haar zusje weer te zien. Caroline en Alexandra gaan fijn samen in de box spelen.


Vrijdag 10 maart 2006
Tijdens het ontbijt van de meisjes komt oma Emmy binnen: meteen zijn ze afgeleid. Caroline en Alexandra eisen hun oma-knuffels op!! En die krijgen ze dan ook in overvloed.

Gisteren hebben Johan en Petra ontdekt, dat er nieuwe tanden op doorkomen staan. Caroline krijgt een boven-voortand, en Alexandra een boven-zijtand. Oma kan ze meteen even voelen.

Caroline en Alexandra zijn erg hangerig (en knuffelig) en moeten constant afgeleid worden. Petra stelt oma voor om ze 's middags in het bad te doen. Wandelen is geen optie, aangezien het erg koud is. Oma is er helemaal voor. De laatste keer dat ze de meisjes in het bad heeft gezien, was in het ziekenhuis.

Petra laat het badje in de douchecel vollopen en haalt daarna de meisjes op. Caroline en Alexandra vinden het heerlijk in het bad, en spetteren er lustig op los. Ze hebben ieder een grote en een kleine badeend in het bad, en oma moet erg lachen om hun plezier.


Woensdag 15 maart 2006
De zakken onder de kinderstoelen zijn bijzonder fascinerend. Caroline hangt -alweer- in de zak van de ene kinderstoel en doet ze pogingen om over te klimmen naar de tweede.
Dat lukt niet, en ze raakt daar een beetje gefrustreerd van. Brullend zit ze onderin de kinderstoel. Maar mama haalt haar er niet uit: ze is er zelf in gekropen, en moet er ook zelf uit kruipen. Wel gaat Petra er naast zitten, om haar er bij te helpen. En dat gaat goed. Caroline zet zelf voorzichtig haar handjes op de grond, en trekt zich er zelf uit. Goed gedaan Caroline!


Zaterdag 18 maart 2006
Zaterdag is winkeldag! De hele familie gaat op pad voor zomerkleding voor Caroline en Alexandra. De score mag er zijn: maar liefst zes zomerjurken worden gekocht. Dat is toch wel drie per kind. Ieder krijgt een lila broderie jurk (met broekje). Gecombineerd met een wit, en een wit/lila gebloemd T-shirt met korte mouwen. En alletwee krijgen ze een vrolijk gestreepte jurk in allerlei kleurtjes. Alleen de knopen op de schouders bevallen Petra helemaal niet: fel roze! Gelukkig zijn een viertal knopen zo vervangen.
Tot slot nog ieder een canvasjurkje - een zandkleurig en een groenig. Zo zijn ze ten minste uit elkaar te houden!

Thuis moet er natuurlijk gepast worden. Alexandra vindt het prachtig. Ze staat in de lila jurk (nog over haar wintertrui heen) in haar bed en houdt de rok van de jurk als een baljurk op zij. Ze staat te genieten - dat is toch wel heeeel mooi. Of is het gewoon, dat je met stofjes zo lekker kunt spelen?


Zaterdag 25 maart 2006
Zaterdag is ook visitiedag! Nichtje Ciska is bijna jarig, en dat moet gevierd worden.
Vrijdag heeft Petra al een mooie kasteel-cake gebakken voor de jarige. Die moet ingepakt worden, net als het cadeautje, verschoningen, de stoelverhoger en het bedje (te gebruiken als box). Het is een hele heisa.

Om een uur of twee is het hele gezelschap dan toch aangekomen in Strijen. Tante Hilleke en oom Arjan zijn ook blij iedereen weer eens te zien. Dat is toch leuker dan via de telefoon.
Caroline en Alexandra moeten alles eens goed bekijken, en ook het Winx-Club koffertje van Ciska is erg mooi volgens de dames. Helaas zijn ze daar echt nog veel te klein voor.

Later komen er nog meer nichtjes van Ciska, die zo'n tweeling toch wel heel leuk vinden. De dames hebben het er maar druk mee. Moe van alle aandacht vallen ze op weg naar huis lekker in slaap. Thuis nog een bakje pap, en dat fijn weer verder slapen...


Zondag 26 maart 2006
Caroline en Alexandra boffen toch maar: gisteren op visite, vandaag krijgen ze bezoek. Oma Annie en opa Be komen langs.
De meisjes hebben hen een heleboel te vertellen en te laten zien: hun nieuwe tanden bijvoorbeeld. En hun haar, dat de laatste tijd een stuk dikker geworden is. En dat ze nu 'hoog' kunnen kruipen. Alleen het aan de hand lopen willen ze niet laten zien: ze hebben geen zin, en laten zich door hun knieen zakken.
Dat geeft niet, opa en oma zijn al danig onder de indruk van hun doen en laten.
Ze mogen heerlijk vliegen in de lucht en worden danig door elkaar geschud en gekieteld.


Maandag 27 maart 2006
Het hele huis moet aan de kant: de fotograaf komt foto's maken voor de verkoop van het huis.
En het huis moet zo ruim mogelijk lijken - dus: ruimen maar.
De kinderwagens worden in de auto's opgeborgen, net als de maxi-cosi's. De voorraad kast is helemaal vol met kinderspeelgoed en de grotere objecten gaan naar de schuur. Het is een hele klus. Zelfs de box is opgevouwen en staat op rolletjes.
Het huis klinkt bepaald hol, als Petra klaar is.

Oma Emmy komt langs, om Caroline en Alexandra bezig te houden tijdens de foto-sessie.
En dat is maar goed ook, aangezien de meisjes net wakker zijn en hun lunch moeten krijgen, wanneer de fotograaf er is.

Om te oefenen - en te kijken wat er wel, en wat er niet in het oog valt, heeft Petra een tijdje geleden al proef-foto's gemaakt. De beste daarvan worden naar de makelaar gemaild.
Tijdens die foto's was het zonnig, en vandaag is het bewolkt. Zo kunnen de gunstigste foto's worden geselecteerd.


Dinsdag 28 maart 2006
Toen vorige week tante Jose kwam oppassen, vroeg zij, of Caroline en Alexandra al bij een peuterspeelzaal waren ingeschreven. Nou, nee, daar had Petra nog niet aan gedacht - ze waren nog zo klein. Maar vandaag gaat ze even bellen met Radius, de overkoepelende organisatie. Daar adviseren ze, nu al in te schrijven. De diverse peuterspeelzalen hebben wachtlijsten, en inschrijven mag vanaf een jaar. Dan zijn ze zo rond 2,5 jaar verzekerd van een plek. Hoe langer ze ingeschreven staan, hoe meer voorrang ze krijgen. Dus het is belangrijk dat snel te regelen.

In de buurt van het nieuwe huis is Peuterspeelzaal Nijntje gevestigd. Petra belt hen, en ze mag een keer langskomen om te kijken hoe het er bij hun aan toe gaat. Ook daar zegt men, dat (zeker met een tweeling) het vroeg inschrijven van belang is.
Volgende week gaat Petra, met de meisjes en oma Emmy een kijkje nemen.

Daarna belt Petra nog even met Jose: dat was toch wel een heel goede raad!
Terwijl Petra aan het bellen is amuseren de meisjes zich zelf. De duwkar staat tegen de muur aan, en Caroline staat er rechtop in. Alexandra zit achter de wagen en haalt hem naar zich toe en duwt hem weer weg. Caroline vindt het prachtig, en Alexandra ook.
Ze kunnen zo lief samen spelen, ten minste, samen met het zelfde spelen.


Woensdag 29 maart 2006
Vandaag is een drukke dag! En Caroline en Alexandra zijn nog steeds niet helemaal gewend aan de zomertijd: Als Petra om 9:00 uur de kinderkamer binnenkomst, is Caroline wel wakker, maar ligt Alexandra nog heerlijk diep te slapen. Ze is een beetje verbaasd en loom als ze wakker moet worden - dat is niet zoals het hoort!
Na het ontbijt gaan de dames de auto in: eerste stop is bij Martine. Petra gaat de pakketjes die Martine van de Negen-maanden-beurs heeft meegenomen ophalen. En de meisjes kunnen even met Casper spelen. Dat vinden ze prachtig en Casper ook. Ze protesteren zelfs, als hij even de kamer uitgaat.
Daarna op naar Haarlem, waar een lila Winnie-de-Poeh jasje opgehaald wordt, dat via marktplaats gekocht is door Petra. Op de terugweg vallen Caroline en Alexandra alvast een beetje in slaap. Thuis gekomen nog even een vruchtenhapje, spelen, en hun middagdutje. 

Alexandra besluit haar moeder aan het werk te zetten na de Provencaalse ratatouille die ze als lunch heeft gehad. De hele dag had ze nog geen ontlasting gehad - en dat zal ze weten ook.
Petra ruikt aan het eind van de middag een heel vuil kind. Maar welk kind? Caroline is het niet - zij wordt even in de box gezet, zodat ze niet bij het verschonen voor de voeten zal lopen.
Alexandra is de schuldige, en Petra trekt haar haar broek in de huiskamer uit om haar even te verschonen. Dat plan wordt razendsnel bijgesteld: haar hele been en haar voet zitten onder de poep! Bijna met gestrekte armen loopt Petra naar boven. Wat nu? Op het aankleedkussen zetten leidt tot heel veel vuil goed. Op naar de douchecel dan maar. Alexandra wordt even opgesloten in de douchecel, terwijl Petra schone kleding en handdoeken pakt. En haar eigen trui uittrekt, die nu ook vuil is.
Om te beginnen worden eerst Alexandra's benen afgedoucht. Dat is nieuw voor Alex: in het badje gezeten vond ze de douche eng. Nu begint Petra zachtjes bij haar voeten, en dat is best wel leuk!
Nadat ze een beetje schoon is, kan haar romper uit (Petra vertikte het, die vuile romper aan te raken voor ze schoongespoeld was), de volgende sproei-ronde begint. Daarna kan haar luier uit, en kan ze echt helemaal schoon worden.
De luier was helemaal schuin gaan zitten. Naar schatting zat er een kwart van de ontlasting in de luier, en de rest er naast. Bah, bah, bah!!!
Nadat Alexandra schoon is, moet de kleding nog uitgespoeld worden.  Tot besluit wordt de douchecel royaal schoongemaakt met Dettol.

Ondertussen is Caroline het helemaal niet eens met de gang van zaken. Zo lang alleen te worden gelaten in de box! En dat zonder uitleg! Nee, zo gaat dat niet.
Pas als alles opgeruimd is, komt Johan thuis. Wat een timing!

Maar als Johan thuis is, dan kan er gestoeid en gespeeld worden.... en dat doen ze dan ook, samen met papa. Caroline heeft haar handen vol. Ze staat tegen de bank met haar buik en zwaait met haar speeltjes in beide handen. Dan besluit ze dat aan haar vader te laten zien.
Terwijl ze staat draait ze zich om en doet twee stapjes naar Johan toe. Zonder handen!
Caroline heeft haar eerste stapjes los gedaan. En om te bewijzen dat ze het echt kan, doet ze het nog twee keer. Maar wanneer de videocamera er bij is, is die leuker dan haar nieuwe trucje.....